Sen gül

Ruhumun aynası gözlerin

Aya, güneşe baksan kıskanır

Sen gül,

Sabahı şubat ayazı

Yorgan altı düşlerimi süsler kahkahaların.

Sen gül,

Gözlerini arayan günlerim.

Gönlüme açılan bir kapı

Gönül gözümün hasretiyle bakarken fark ettim

Her gün gezdiğimiz sokaklarda ne çok şey varmış

Ellerinden dünyama kattığın huzuru

Huzursuluğuma armağan ettim.

Sen gül.

Yeşil daha bir yeşil

Kırmızı kan kokusu

Siyah sabahların 

Yarını yokmuşcasına gül.

Sen gül,

Belki güneş yeniden doğar 

Akşamlarıma

Sen gül.

Sabahım zaten şubat ayazı

Şükrüme sol yanım isyan ederken

Sen gül.

Acılarımdan demliğin buğusu gözlerime şifa

Gönlüme tuz

Dilime keskin bıçak.

Bugün yarın yokmuşcasına ağlarken güneşim

Sen gül.

Ben ağlarım.

Sen gül.