ZEHİR GİBİ

Çığlık attı suretler canından can gitti
Bir ağaç gibi yeşerdi
kırıldı dalları döküldü
insan misali
Bir güzelleşti ki , zaten hep çirkindi:
Dudaklarında ki tat tam istediği.
Zorla Zoruyla sevdirdi.
Bir çirkindeki güzelliği gördün ya
Çıkart altından gömleğini
Sende bir avuç topraktan geldin
bazen bir ağaç olur kırılırsın
çirkinliğin büyüler
Bazen yeşillenirsin
güzelliğin zehirler…



Yorumlar kapatılmış.